Mężczyzna po wielu życiowych zakrętach spotyka młodego chłopaka chorego na dystrofię mięśniową.
"Opiekun" to jeden z tych filmów o których słyszałam wiele dobrego, przez co moje oczekiwania wobec tej produkcji były bardzo wysokie. Co prawda nie jest to jakoś ogromnie głośny tytuł, którym wszyscy bombardowali nas różnymi środkami przekazu, lecz to co o nim słyszałam jest jak najbardziej prawdziwe.
Po bardzo trudnych przeżyciach mężczyzna postanawia pójść na odpowiednie kursy i zostać opiekunem. Jego pierwszym podopiecznym zostaje chłopiec cierpiący na dystrofię mięśniową. Choć z opisu film może wydawać się raczej nudnawy to jednak to, co tutaj dostajemy jest przeciwieństwem tego określenia. Relacja pomiędzy dwoma mężczyznami rozwija się w sposób, który ciężko opisać słowami, lecz z zapartym tchem śledzimy ich poczynania. To z czym muszą się zmierzyć jest bardzo interesująco przedstawione w tej produkcji. Każda osoba która stanęła na ich drodze, wprowadziła swój mały intrygujący chaos, z którym przychodzi im się uporać. Moim zdaniem każda scena w tym filmie była potrzebna, nie było zbędnego przedłużania czy bezsensownych momentów nic nie wnoszących do całości. Choć jest to dramat, znajdziemy tu również kilka komediowych scen, z bardzo dobrym humorem.
Gra aktorska była na tyle dobrym poziomie, że czuję się mile zaskoczona. Każdy aktor został bardzo dobrze dobrany do swojej roli. Podczas seansu nie miałam poczucia zmarnowanego potencjału postaci. To jak bohaterowie tej historii zostali tutaj wykreowani dawało spójny obraz tworząc bardzo intrygującą historię z dobrymi osobami.
Jestem bardzo mile zaskoczona tym filmem, gdyż często mając tak duże oczekiwania, bardzo rzadko udaje się produkcjom im sprostać. Tutaj dostałam kawał bardzo dobrej roboty. Miło spędziłam czas podczas seansu i nie żałuję, że poświęciłam swój czas na obejrzenie tego tytułu. Jeśli jeszcze nie widzieliście "Opiekuna" to gorąco polecam nadrobienie jego nadrobienie :).
Po bardzo trudnych przeżyciach mężczyzna postanawia pójść na odpowiednie kursy i zostać opiekunem. Jego pierwszym podopiecznym zostaje chłopiec cierpiący na dystrofię mięśniową. Choć z opisu film może wydawać się raczej nudnawy to jednak to, co tutaj dostajemy jest przeciwieństwem tego określenia. Relacja pomiędzy dwoma mężczyznami rozwija się w sposób, który ciężko opisać słowami, lecz z zapartym tchem śledzimy ich poczynania. To z czym muszą się zmierzyć jest bardzo interesująco przedstawione w tej produkcji. Każda osoba która stanęła na ich drodze, wprowadziła swój mały intrygujący chaos, z którym przychodzi im się uporać. Moim zdaniem każda scena w tym filmie była potrzebna, nie było zbędnego przedłużania czy bezsensownych momentów nic nie wnoszących do całości. Choć jest to dramat, znajdziemy tu również kilka komediowych scen, z bardzo dobrym humorem.
Gra aktorska była na tyle dobrym poziomie, że czuję się mile zaskoczona. Każdy aktor został bardzo dobrze dobrany do swojej roli. Podczas seansu nie miałam poczucia zmarnowanego potencjału postaci. To jak bohaterowie tej historii zostali tutaj wykreowani dawało spójny obraz tworząc bardzo intrygującą historię z dobrymi osobami.
Jestem bardzo mile zaskoczona tym filmem, gdyż często mając tak duże oczekiwania, bardzo rzadko udaje się produkcjom im sprostać. Tutaj dostałam kawał bardzo dobrej roboty. Miło spędziłam czas podczas seansu i nie żałuję, że poświęciłam swój czas na obejrzenie tego tytułu. Jeśli jeszcze nie widzieliście "Opiekuna" to gorąco polecam nadrobienie jego nadrobienie :).
Moja ocena: 8/10.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz