Tallulah żyje z dnia na dzień. Mieszka w samochodzie i żywi się
odpadkami. Pewnego dnia poznaje kobietę zaniedbującą swoje dziecko i
postanawia uratować malucha. Porywa go i udaje się z nim do matki
chłopaka, który okradł ją z pieniędzy. Dziewczyna wmawia kobiecie, że to
jej wnuk.
Na film "Tallulah" zwróciłam uwagę głównie ze względu na obsadę aktorską. Byłam ogromnie ciekawa jak aktorka, Ellen Page, znana mi głównie z filmu "Juno" wypadła w innej, trochę bardziej dojrzałej, produkcji. Całe szczęście ten tytuł zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie.
Tallulah to dziewczyna żyjąca w dość nietypowy, niekoniecznie doświadczony przez nas, sposób. Żyje z dnia na dzień, nie ma 'własnych czterech ścian', a jej miejscem do spania jest samochód. W nieoczekiwanych okolicznościach porywa malucha, którego według niej, według swojej pokrętnej logiki, musi uratować. Pomimo, że fabuła tego filmu wydaje się być stosunkowo prosta, to jednak to co tutaj znajdziemy wcale takie nie jest. Złożoność wydarzeń oraz kreacja bohaterów jest na tyle ciekawie skonstruowana, że nie możemy oderwać się od seansu. Choć minęło już trochę czasu od momentu zobaczenia przeze mnie tego filmu nadal analizuję to co tutaj się stało i w jaki sposób zostało przedstawione. Na pewno pozostaje on na dość długo w pamięci oraz jest wart poświęcenia mu uwagi.
Gra aktorska - oczekiwałam wiele, gdyż to ze względu na ten element filmu zwróciłam w ogóle na ten tytuł uwagę. Muszę przyznać, że choć poziom był bardzo wysoki, to jestem troszeczkę rozczarowana. Pomimo, że aktorka na którą głównie zwróciłam uwagę zagrała rewelacyjnie, to inne postacie nie zostały tak dobrze obsadzone jak bym się spodziewała. Niestety nie do końca pasował mi Evan Jonigkeit, jako Nico, a Tammy Blanchard, wcielająca się w postać Carolyn, momentami wypadła bardzo sztucznie.
Choć film trwał prawie dwie godziny nie mam poczucia straconego czasu. Bardzo dobrze spędziłam chwile podczas seansu i uważam, że jest on na tyle wartościowy, że z chęcią do niego jeszcze kiedyś powrócę. Jeśli jeszcze nie widzieliście tej produkcji to gorąco polecam zaznajomienie się z nią, gdyż jest to jeden z lepszych tytułów, jaki widziałam w tym roku.
Tallulah to dziewczyna żyjąca w dość nietypowy, niekoniecznie doświadczony przez nas, sposób. Żyje z dnia na dzień, nie ma 'własnych czterech ścian', a jej miejscem do spania jest samochód. W nieoczekiwanych okolicznościach porywa malucha, którego według niej, według swojej pokrętnej logiki, musi uratować. Pomimo, że fabuła tego filmu wydaje się być stosunkowo prosta, to jednak to co tutaj znajdziemy wcale takie nie jest. Złożoność wydarzeń oraz kreacja bohaterów jest na tyle ciekawie skonstruowana, że nie możemy oderwać się od seansu. Choć minęło już trochę czasu od momentu zobaczenia przeze mnie tego filmu nadal analizuję to co tutaj się stało i w jaki sposób zostało przedstawione. Na pewno pozostaje on na dość długo w pamięci oraz jest wart poświęcenia mu uwagi.
Gra aktorska - oczekiwałam wiele, gdyż to ze względu na ten element filmu zwróciłam w ogóle na ten tytuł uwagę. Muszę przyznać, że choć poziom był bardzo wysoki, to jestem troszeczkę rozczarowana. Pomimo, że aktorka na którą głównie zwróciłam uwagę zagrała rewelacyjnie, to inne postacie nie zostały tak dobrze obsadzone jak bym się spodziewała. Niestety nie do końca pasował mi Evan Jonigkeit, jako Nico, a Tammy Blanchard, wcielająca się w postać Carolyn, momentami wypadła bardzo sztucznie.
Choć film trwał prawie dwie godziny nie mam poczucia straconego czasu. Bardzo dobrze spędziłam chwile podczas seansu i uważam, że jest on na tyle wartościowy, że z chęcią do niego jeszcze kiedyś powrócę. Jeśli jeszcze nie widzieliście tej produkcji to gorąco polecam zaznajomienie się z nią, gdyż jest to jeden z lepszych tytułów, jaki widziałam w tym roku.
Moja ocena: 8/10.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz