Grupa pacjentów cierpiących na OCD czeka w poczekalni
na spóźnionego lekarza, próbując poradzić sobie z ekscentrycznymi
dziwactwami – swoimi i innych.
O filmie "Puk, puk" dowiedziałam się właściwie przez przypadek. Pojawił mi się on w proponowanych na Netflixie, a opis wydał mi się na tyle intrygujący, że postanowiłam go zobaczyć. Będąc już po jego obejrzeniu mogę stwierdzić, że jest to niedoceniany film, o którym jest stanowczo zbyt cicho.
Grupa pacjentów cierpiących na OCD przez przypadek zostaje zapisana do lekarza na tę samą godzinę. Jednak doktor znacznie się spóźnia, więc zaczynają radzić sobie sami, tworząc swego rodzaju grupę wzajemnego wsparcia. Produkcje wykorzystujące jedno miejsce akcji, są moim zdaniem bardzo trudne w realizacji. Jednak to jak została tutaj pociągnięta historia wynagradza dużo i na pewno nie ma miejsca na nudę. Szóstka zgoła różnych osób, która potrafi rozbawić do łez, z przeróżnymi problemami daje mieszankę wybuchową. Niewiele więcej mogę napisać aby was zachęcić, gdyż cokolwiek jeszcze powiem może być zbyt dużym spojlerem zabierającym radość z seansu. Pozostaje mi mieć nadzieję, że uwierzycie mi na słowo, że historia jest naprawdę godna uwagi.
Gra aktorska zaskakująco dobra. Każda z postaci została bardzo dobrze obsadzona, dzięki czemu wszyscy wydawali mi się tutaj prawdziwi. Nie widziałam tej sztuczności i drętwych zagrań, które czasem są widoczne wśród aktorów, przynajmniej w produkcjach, które są mniej znane. Wszyscy w tym filmie, bez wyjątku, wzbudzali we mnie różnorodne emocje, dzięki czemu mogłam zżyć się z bohaterami.
"Puk, puk" to produkcja, która bardzo dobrze umiliła mi mój wolny czas. Po seansie jestem pozytywnie zaskoczona, gdyż rzadko się zdarza aby takie coś potrafiło poprawić mi humor. Jeśli jeszcze nie widzieliście tego tytułu to gorąco polecam jego nadrobienie!
Grupa pacjentów cierpiących na OCD przez przypadek zostaje zapisana do lekarza na tę samą godzinę. Jednak doktor znacznie się spóźnia, więc zaczynają radzić sobie sami, tworząc swego rodzaju grupę wzajemnego wsparcia. Produkcje wykorzystujące jedno miejsce akcji, są moim zdaniem bardzo trudne w realizacji. Jednak to jak została tutaj pociągnięta historia wynagradza dużo i na pewno nie ma miejsca na nudę. Szóstka zgoła różnych osób, która potrafi rozbawić do łez, z przeróżnymi problemami daje mieszankę wybuchową. Niewiele więcej mogę napisać aby was zachęcić, gdyż cokolwiek jeszcze powiem może być zbyt dużym spojlerem zabierającym radość z seansu. Pozostaje mi mieć nadzieję, że uwierzycie mi na słowo, że historia jest naprawdę godna uwagi.
Gra aktorska zaskakująco dobra. Każda z postaci została bardzo dobrze obsadzona, dzięki czemu wszyscy wydawali mi się tutaj prawdziwi. Nie widziałam tej sztuczności i drętwych zagrań, które czasem są widoczne wśród aktorów, przynajmniej w produkcjach, które są mniej znane. Wszyscy w tym filmie, bez wyjątku, wzbudzali we mnie różnorodne emocje, dzięki czemu mogłam zżyć się z bohaterami.
"Puk, puk" to produkcja, która bardzo dobrze umiliła mi mój wolny czas. Po seansie jestem pozytywnie zaskoczona, gdyż rzadko się zdarza aby takie coś potrafiło poprawić mi humor. Jeśli jeszcze nie widzieliście tego tytułu to gorąco polecam jego nadrobienie!
Moja ocena: 7/10.
Mnie jakoś nie przekonuje ten film :(
OdpowiedzUsuńMoim zdaniem warto dać mu szansę. A jeśli oglądałaś ten film to co Ci się w nim nie podobało?
Usuń