Nick, Kurt i Dale są przekonani, że jedynym sposobem na uczynienie ich uciążliwej pracy
nieco bardziej znośną byłoby uwolnienie się od swoich na wskroś
nieznośnych szefów. Ponieważ odejście z pracy nie wchodzi w grę, pod
wpływem paru nadprogramowych drinków i kilku rad od byłego hochsztaplera
trzej przyjaciele obmyślają złożony i pozornie niezawodny plan
uwolnienia się od pracodawców… na dobre. Jest tylko jeden problem —
jedynie w nieomylnym umyśle może zrodzić się perfekcyjny plan.
Komedie kryminalne mają pewien potencjał. Kryminały w "wersji papierowej" są jednym z moich ulubionych gatunków a i dobrą komedią nie pogardzę. Dlatego też z nadzieją na dobry film włączyłam "Szefowie wrogowie". Czy dostałam jednak to czego oczekiwałam?
Na swojego szefa nie mogę narzekać, choć prawdopodobnie większość ludzi pracujących mogłaby co nieco o swoim powiedzieć, niekoniecznie byłoby to coś miłego (może zbyt dużo czytam piekielnych :)). Trójka mężczyzn nie może już znieść swoich pracodawców i wspólnie zaczynają planować ich... morderstwo. Tutaj powinny zacząć się śmieszne akcje, które rozbawią widza. Niestety była jedynie garstka momentów kiedy na mojej twarzy zagościł uśmiech podczas oglądania tej produkcji. Widziałam wersję z lektorem, która było ugrzeczniona a i tak co chwila przebijały się co rusz padające przekleństwa. Niestety taki 'humor' mnie za bardzo nie śmieszy. Żarty, które miały być prawdopodobnie śmieszne były według mnie żenujące.
Aktorzy również nie popisali się dużymi zdolnościami aktorskimi. Jedynie Jennifer Aniston, wcielająca się w dentystkę-nimfomankę, wypadła w miarę naturalnie na tle innych postaci. Muzyka też niestety nie była zbyt rewelacyjna, trafiająca w mój gust.
Jestem rozczarowana tą produkcją. Miałam nadzieję na zabawny film z wątkiem kryminalnym a dostałam raczej tandetę, która nie była śmieszna. Nie polecam.
Moja ocena: 2/10.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz