"450 stron" Patrycja Gryciuk

Ktoś musi zginąć, żeby o tej książce zrobiło się głośno... 

W świecie, w którym wszystko jest na sprzedaż, skrajne i drastyczne posunięcia marketingowe nie dziwią już nikogo. Ale czy ktokolwiek zdecydowałby się na zabójstwo, aby wypromować nową książkę?

Wiktoria Moreau to królowa kryminału, która w przeddzień wyczekiwanej przez miliony czytelników premiery najnowszej książki zostaje posądzona o zniesławienie. Zamiast cieszyć się ze spotkań z wielbicielami, uczestniczy w procesie sądowym i policyjnym śledztwie w sprawie serii morderstw popełnianych według fabuły powieści jednego z jej największych konkurentów.

Nieznane i fascynujące kobiece oblicze polskiego kryminału! 

Opis książki

Autor: Patrycja Gryciuk
Język oryginalny: polski
Kategoria: Literatura piękna
Gatunek: thriller/sensacja/kryminał
Forma: powieść
Rok pierwszego wydania: 2015
Liczba stron: 416

     "450 stron" to kolejna książka polskiej autorki, która w tym roku miała swoją premierę i byłam bombardowana jej recenzjami. Debiutanckiej powieści Pani Gryciuk pt. "Plan" nie czytałam, więc nie mam odniesienia, jest to moje pierwsze spotkanie z autorką. Zdanie z okładki "Takie książki pisałby Harlan Coben, gdyby był kobietą" zachęciło mnie do zabrania się za lekturę. 

     Opis fabuły, który znajdziemy z tyłu książki jest intrygujący. Niestety już podczas lektury właściwej, czyli samej pozycji tak ciekawie nie jest. Zdania z krótkiej notki o autorce "Jest entuzjastką ekologii i idei slow life. Tym przekonaniom daje wyraz także w swojej twórczości." są moim zdaniem jak najbardziej prawdziwe. W szczególności co do określenia "slow" - wszystko w tej książce dzieje się bardzo powoli. Tak pomalutku, że aż cierpiałam z braku akcji podczas czytania. Zamiast kryminału dostajemy tutaj raczej romansidło 'a'la harlequin' ze znikomym elementem gatunku, który powinien być raczej dominujący. Zdanie z okładki jest niestety obrazą dla Harlana Cobena - nie ma tutaj ani tej nutki specyficznego humoru, ani kryminalnej zagadki, która wciągnie czytelnika. 

     Styl autorki - tutaj trzeba przyznać, że ma całkiem lekkie pióro, które chyba tworzy książkę znośną na tyle aby dobrnąć do końca. Osobiście mam nadzieję, że tylko ta jedna pozycja jest niezbyt udana a każda kolejna będzie tylko lepsza, gdyż pokładam nadzieję w polskich pisarzach :). Samo wydanie również nie zachwyca swoim wykonaniem. Kilka błędów moje ślepe oko wypatrzyło, występują znienawidzone przeze mnie klejone strony i okładka, która pomimo dbania o książki, tylko się prosi aby po dwóch/trzech czytaniach zostać zniszczoną (a przynajmniej jej rogi)...

     Mnie ta pozycja rozczarowała bardzo. Czytałam wiele opinii, które były ogrpmnie zróżnicowane - ja niestety należę do grupy czytelników tych zawiedzionych tą książką. W tym momencie nie planuję przeczytania pierwszej książki autorki, choć kto wie co będzie za jakiś czas, może dam drugą szansę.

     Moja ocena: 3/10.