Obraz w reżyserii Zacha Braffa
opowiadający historię Aidana Blooma, który w wieku 35 lat ciągle szuka
swojej tożsamości. Próbuje być dobrym ojcem i mężem. Dorywcza praca
aktora niestety nie pozwala na opłacenie rachunków na prywatne szkoły
dla dzieci i postanawia uczyć je w domu. Aidan stara się przywrócić
dobre relacje ze swoim ojcem.
Film obejrzałam bez większych oczekiwań co do niego. Sama nie wiedziałam na co mam dokładnie ochotę. Przeglądając swoje zbiory filmowe padło na tę produkcję. Pomimo moich mało sprecyzowanych chciejstw ten stworek nie trafił w moje gusta.
Jestem podejrzliwa w przypadku produkcji w których odtwórca głównej roli, reżyser oraz scenarzysta to jedna i ta sama osoba. Niestety tutaj sytuacja potwierdziła, że nie jest to zbyt dobry pomysł. Fabuła tej produkcji jest trudna do określenia, nijaka, całkowicie pozbawiona sensu. Po seansie zastanawiałam się o czym właściwie była ta historia, oprócz napaćkanych momentów z cytatami tak "głębokimi", że nawet Paulo Coelho by nimi nie pogardził. Nie oczekiwałam wiele a dostałam jeszcze mniej... Pod tym względem jestem bardzo zawiedziona. Czy na prawdę biorąc się za kręcenie tak trudno stworzyć coś co jakkolwiek będzie ciekawe i czymś zainteresuje odbiorcę?
Gra aktorska - tutaj chyba można wyszczególnić jeden z nielicznych plusów tej produkcji. Nie było w tym aspekcie takiej tragedii jak w przypadku fabuły. Kate Hudson o dziwo dała sobie tutaj całkiem nieźle radę. Natomiast w przypadku Braff'a - jest on specyficznym aktorem, którego się uwielbia albo nienawidzi. Osobiście po serialu "Hoży doktorzy" mam go już trochę dość...
Film ogromnie mnie rozczarował. Pomimo małych oczekiwań nie przykuł mojej uwagi na tyle abym z zainteresowaniem śledziła losy bohaterów. Na pewno nie jest to film na którym widz z ciekawością skupi całą swoją uwagę. Szczerze nie polecam tej produkcji, gdyż obecnie można znaleźć o wiele ciekawsze.
Jestem podejrzliwa w przypadku produkcji w których odtwórca głównej roli, reżyser oraz scenarzysta to jedna i ta sama osoba. Niestety tutaj sytuacja potwierdziła, że nie jest to zbyt dobry pomysł. Fabuła tej produkcji jest trudna do określenia, nijaka, całkowicie pozbawiona sensu. Po seansie zastanawiałam się o czym właściwie była ta historia, oprócz napaćkanych momentów z cytatami tak "głębokimi", że nawet Paulo Coelho by nimi nie pogardził. Nie oczekiwałam wiele a dostałam jeszcze mniej... Pod tym względem jestem bardzo zawiedziona. Czy na prawdę biorąc się za kręcenie tak trudno stworzyć coś co jakkolwiek będzie ciekawe i czymś zainteresuje odbiorcę?
Gra aktorska - tutaj chyba można wyszczególnić jeden z nielicznych plusów tej produkcji. Nie było w tym aspekcie takiej tragedii jak w przypadku fabuły. Kate Hudson o dziwo dała sobie tutaj całkiem nieźle radę. Natomiast w przypadku Braff'a - jest on specyficznym aktorem, którego się uwielbia albo nienawidzi. Osobiście po serialu "Hoży doktorzy" mam go już trochę dość...
Film ogromnie mnie rozczarował. Pomimo małych oczekiwań nie przykuł mojej uwagi na tyle abym z zainteresowaniem śledziła losy bohaterów. Na pewno nie jest to film na którym widz z ciekawością skupi całą swoją uwagę. Szczerze nie polecam tej produkcji, gdyż obecnie można znaleźć o wiele ciekawsze.
Moja ocena: 3/10.
Ostatnio natrafiłam na ten film i zapisałam do zakładek, aby obejrzeć. Teraz chyba odpuszczę. :)
OdpowiedzUsuńMoim zdaniem szkoda poświęcać aż dwie godziny na ten film.
Usuń