"Mechanizm serca" Mathias Malzieu

Wzruszająca, oryginalna powieść łącząca w sobie elementy wielkich klasycznych baśni i współczesnej fantastyki. Jest alegorią ludzkiego życia.

16 kwietnia 1874 roku, w najzimniejszym dniu w dziejach świata, urodził się w Edynburgu chłopiec. Niska temperatura sprawiła, że jego serce zamarzło. Życie maluchowi uratowała akuszerka, która w miejsce serca wstawiła mu zegar z kukułką. Jack musi jednak unikać nadmiernych emocji. Tymczasem jako dziesięciolatek spotyka na swej drodze małą śpiewaczkę o bardzo słabym wzroku i najpiękniejszym głosie i zakochuje się bez pamięci. Dalsze jego życie to wytrwałe, obfitujące w niezwykłe wydarzenia poszukiwanie szczęścia. 

Tył książki 

Autor: Mathias Malzieu

Tytuł oryginalny: La Mécanique du cœur 

Język oryginalny: francuski 

Tłumacz: Krzyżosiak Magdalena 

Kategoria: Literatura piękna 

Gatunek: literatura współczesna zagraniczna 

Forma: baśnie, bajki 

Rok pierwszego wydania: 2007 

Rok pierwszego wydania polskiego: 2010

Liczba stron: 168 

Na książkę natknęłam się dość przypadkowo w bibliotece. Muszę przyznać, że początkowo napis 'baśń dla dorosłych' niezbyt zachęcał. Jednak coś mnie natchnęło, że po co skreślać taki gatunek bez zapoznania się z tego typu twórczością? I nie żałuję, że zabrałam tą pozycje ze sobą do domu :). 

Jak wiadomo, baśnie i bajki to formy gdzie wszystkie wymysły są dozwolone. Tak samo tutaj - chłopiec, któremu zamarzło serce. Pewna kobieta wstawia zegar "współgrający" z sercem, żeby ów dziecko mogło przeżyć. Pozycja ta jest banalna i jednocześnie na każdej stronie zadziwia. Pomimo, że przedstawia historię tzw. "trójkąta", gdzie dwóch mężczyzn, a raczej chłopców, walczy o dziewczynę, przedstawia sceny seksu, jest to ukazane w ciekawy, nieodpychający sposób. Jest to typowa baśń, można dostrzec wiele aluzji, gier słownych, ukazuje nasze zachowanie w obliczu miłości, naszych rozterek i naszych zdolności do 'wielkich' czynów gdy chcemy walczyć o coś czy też o kogoś, na czym/kim nam naprawdę zależy. 

Choć w tej pozycji jest tyle plusów muszę wspomnieć też o tym co mi nie pasowało. Mianowicie sami bohaterowie. Byli oni po prostu nijacy. Nie doprowadzali mnie ani do irytacji, ani zachwytów. Nie wywoływali u mnie po prostu żadnych emocji a tego wręcz nienawidzę. Byli oni użyci jedynie do przedstawienia całej fabuły książki.

Moja ocena: 7/10.