"Jezioro osobliwości" Krystyna Siesicka

"Czego on wiecznie chce od mojej szyi?" - pomyślałam w ostatecznym zniecierpliwieniu.

- Więc jednak mnie kochasz! - powiedział Patryk i dopiero wtedy zrozumiałam, że moje przyjście tutaj ma dla niego zupełnie jednoznaczny sens.

Wyrwałam mu się energicznie.

- Nie wygłupiaj się! Patryk, ty myślisz, że po co ja tu przyszłam? 

- Jak to po co przyszłaś? Tylko jednego, uwierz, możesz szukać u mnie po nocy...

- Och, Patryk, za kogo ty mnie masz! Szukam u Ciebie byle jakiego kąta, żeby się przespać do rana, szklanki herbaty i dobrej rady! Jestem potwornie zdenerwowana i daj mi spokój z miłością!

Patrzył na mnie kompletnie osłupiały. 

- Herbaty? - wyjąkał - Czyś ty oszalała? Nie mogłaś się napić w domu? 

Fragment książki przedstawiony z tyłu książki 

  

Autor: Krystyna Siesicka

Język oryginalny: polski 

Kategoria: Literatura piękna 

Gatunek: literatura dziecięca/młodzieżowa 

Forma: powieść 

Rok pierwszego wydania: 1966

Pomimo, że to była moja lektura w gimnazjum a ja jestem już na ten moment na drugim roku studiów czuję do tej książki sentyment. Jako jedna z nielicznych książek, zwanych potocznie 'lekturami szkolnymi' podobała mi się i podoba nadal. Powieść ma swój urok, bardzo przyjemnie i szybko się ją czyta. Pomimo, że jest to książka 'dziecięca/młodzieżowa" może się ona spodobać nawet osobie która dawno nastolatką czy dzieckiem już nie jest ;). 

Co do fabuły... Ciekawa aczkolwiek nadal nie rozumiem jak jednak można się zakochać w swoim 'przyszywanym' bracie. Pomimo, że nie łączą ich żadne więzy krwi - Michał i Marta jako tako stają się przecież "rodziną". Może dopiero za kilka lat zrozumiem :P. 

Ogólnie bardzo mi się podoba ta książka. Pewnie nie raz do niej wrócę. 

Moja ocena: 8/10