"To, co zostało" Jodi Picoult

Sage Singer, zrozpaczona po śmierci matki, zaprzyjaźnia się ze starszym panem, ulubieńcem lokalnej społeczności. Pewnego dnia Josef prosi ją o nietypową przysługę: chciałby, aby pomogła mu umrzeć. Wyznaje, że nie jest tym, za kogo przez wiele lat się podawał. Mężczyzna skrywa straszną tajemnicę z przeszłości, sięgającą czasów II wojny światowej i masowych mordów na ludności żydowskiej. 

Czy Sage zgodzi się mu pomóc?

Czym będzie wówczas jej czyn: aktem miłosierdzia wobec drugiego człowieka czy wymierzeniem sprawiedliwości bezwzględnemu naziście? 

Czy ma do tego prawo?

Jakie są granice wybaczenia?

Tył książki

Autor: Jodi Picoult
Tytuł oryginalny: The Storyteller
Język oryginalny: angielski
Tłumacz: Moltzan-Małkowska Magdalena
Kategoria: Literatura piękna
Gatunek: literatura zagraniczna
Forma: powieść
Przewidywana data wydania:
Rok pierwszego wydania: 2013
Rok pierwszego wydania polskiego: 2013

Liczba stron: 560

     Książkę "To, co zostało" pożyczyłam od dobrej duszy. Autorka tej pozycji jest mi znana, wiem, że potrafi w bardzo lekki sposób poruszyć ciężkie tematy i zrobić na czytelniku ogromne wrażenie. Ale tego co dostałam w akurat w tej książce nie spodziewałam się. 
     Jak zwykle przedstawiony jest dylemat, pokazujący, że nie wszystko jest białe albo czarne. Czasem są decyzje, które musimy podjąć nie mają ani dobrego ani złego zakończenia ale są bardzo trudne i nie można ich pozostawić "bez odzewu". To jak odniesiemy się do postępowania głównej bohaterki na końcu zależy w dużej mierze od naszej hierarchii wartości, moralności. Chociaż czy tak na prawdę można je oceniać? Znając całą historię można by urządzić niezłą debatę na temat postępowania człowieka, dylematów moralnych, chociażby taki jak ten. Mi na pewno ta książka utkwi na długo w pamięci, zmusi na chwilę refleksji. 
     Fabuła książki może być dla niektórych zbyt ciężka. Znajdziemy w niej wiele bardzo poruszających momentów związanych z II wojną światową, piekłem jakie potrafili wyrządzić więźniom esesmani i ogólnie sytuacji jaka miała miejsce podczas wojny. Zdaję sobie sprawę, że jest to powieść, jednak te sceny były według mnie opisane bardzo realistycznie. Zresztą ta książka może natchnąć kogoś do głębszego poznania historii, autentycznych faktów, zdobycia większej ilości wiedzy bądź też po prostu uważniejszego siedzenia w szkole na lekcjach historii :). Po przeczytaniu "To, co zostało" sama mam ochotę zdobyć więcej informacji na temat II wojny światowej. 
     Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani. Każda z postaci na swój sposób interesująca, chce się poznać ich historię. Styl autorki jak zwykle, o dziwo, bardzo lekki pomimo poruszanych tematów dzięki czemu bardzo łatwo wciągnąć się w tę pozycję. Nie polecam czytania wieczorem w środku tygodnia, gdy następnego dnia idziecie do pracy czy szkoły bo można mieć problemy ze wstaniem jak się zaczyta w książkę do późna w nocy. Przerobiłam to ;).
     Wydanie - niestety dla mnie jest zbyt miękka okładka w stosunku do objętości książki. Aż strach było mi ją czasem otwierać, żeby po prostu nie rozkleić książki, nie pozaginać kartek i okładki. Reszta bez większego zarzutu. 
     Czasem brak słów na przeczytaną książkę. W przypadku tej mam bardzo pozytywne (choć nie wiem czy to odpowiednie słowo) odczucia ale nie wiem co więcej mogę o niej napisać, poza tym, że ją gorąco polecam! 
     Moja ocena: 9/10. 

"Nie ma po co wybaczać, jeśli wiesz, że ktoś nic nie zrobił".*

"Zrobił coś strasznego. Nie zasługuje na twoją miłość. Ale zasługuje, żebyś mu wybaczyła, inaczej będzie rósł jak chwast w twoim sercu, aż je zagłuszy. I ty będziesz cierpiała, nie on."**

Są to cytaty, na które najbardziej zwróciłam uwagę, choć godnych uznania jest dużo więcej. Jednak te dotyczą wybaczania - czy rzeczywiście każdy czyn zasługuje na wybaczenie?

* "To, co zostało" Jodi Picoult, s. 517

** Tamże, s. 543