środa, 30 stycznia 2013

'Julie i Julia' (Julie & Julia, 2009) - film


 
Film jest oparty na opowiadaniu Julie Powell (Amy Adams) "Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen". Powell nie przepadała za swoja pracą sekretarki i postanowiła w ciągu roku zrealizować wszystkie 524 przepisy z książki kucharskiej Julii Child (Meryl Streep) "Mastering the Art of French Cooking". Swoje doświadczenia w kuchni zaczęła spisywać w formie bloga. A ten z kolei posłużył wydawcom do opublikowania tych perypetii w formie książki.








     Od dawna zabierałam się za obejrzenie tego filmu, a że niechęć do nauki podczas sesji jest bardzo duża to udało mi się go wreszcie obejrzeć :).
     Szczerze powiedziawszy trochę się zawiodłam na tym filmie. Miał on mieć elementy komedii, których mi się niestety nie udało zaobserwować. Dramat? Też nie zauważyłam... Jedynie elementy biograficzne mogło się zauważyć, których niestety nie mi zweryfikować - nie znam na tyle prawdziwej historii na której był wzorowany film. 
     Gra Meyl Streep bardzo mi się podobała. Nie oglądałam z nią zbyt wiele filmów ale stwierdzam, że posiada ona talent do tego co robi :). Reszta aktorów też dobrze się spisała, ale efekt nie był taki spektakularny. 
     Część scen była kręcona we Francji, w Paryżu. Niestety było mało scen, które by pokazały magię tego miejsca. Trochę brakowało mi scen na świeżym powietrzu, przedstawiających również miasto (chociaż wiem, że to dość trudne w filmie notabene o gotowaniu - czyli większość dzieje się w kuchni ;)). 
     Film nie jest dobrym pomysłem dla osób na diecie ;). Oglądając jak gotują te potrawy, które wyglądały przepysznie aż sama miałam ochotę sobie coś podjadać. Lepiej nie mieć nic słodkiego w domu :).

     Pomimo kilku wad film przyjemnie się oglądało. Można się przy nim odprężyć, zapomnieć o swoich problemach.
     Moja ocena: 6/10

piątek, 25 stycznia 2013

'Chłopiec z latawcem' (The Kite Runner, 2007) - film






 Po wielu latach spędzonych w Kalifornii Amir wraca do swego rodzinnego domu w Afganistanie, by pomóc staremu przyjacielowi, którego syn jest w tarapatach.











     Podczas wolnego wieczoru natknęłam się w programie telewizyjnym, że będzie leciał film "Chłopiec z latawcem" reżyserii Marca Forstera. Produkcja została zrealizowana na motywach książki o tym samym tytule autorstwa Khaleda Hosseini. Dość długo zwlekałam z napisaniem recenzji ale nie da się o nim napisać wiele od razu, o ile w ogóle można wiele o nim napisać...
     Film bardzo dobrze zrealizowany. Przedstawia historię przyjaźni, miłości, hańby jak i odkupienia. Nie jest to lekka historia, którą się szybko zapomni. Produkcja bardzo dobrze oddaje klimat książki. Praktycznie wszystkie jej elementy zostały tutaj przedstawione. Zarówno film jak i książka wywarły na mnie ogromne wrażenie. 
     Wszystkie postacie zostały bardzo dobrze obsadzone, aktorzy porządnie wcielili się w swoje role. Nawet ci młodzi dawali sobie radę :). Sceneria idealnie przedstawiała klimat, jaki czułam też czytając książkę. Muzyka również dobrze dopasowana do filmu, nie była zbyt nachalna ale dodawała nastroju. 
     Nie da się wiele nowego powiedzieć o tym filmie, tak jak o książce. Wszystko co ważne zostało już powiedziane/napisane. Po prostu warto najpierw przeczytać pozycję "Chłopiec z latawcem" a później obejrzeć tą produkcję. Gorąco polecam :)!
     Moja ocena: 10/10.

niedziela, 20 stycznia 2013

"Dziecko gwiazd: Atlantyda" Michalina Olszańska





 
Akcja książki dzieje się w położonym na wyspie mitycznym królestwie Atlantydy, a jej bohaterką jest szesnastoletnia księżniczka Meihna, wyobcowana, wychowywana z dala od normalnego życia arystokratka. Wyspę czeka nieuchronna zagłada. Może ją ocalić jedynie mag. Meihna wyrusza na jego poszukiwanie. Po drodze czekają ją rozliczne przygody i spotkania z niesamowitymi stworzeniami. Odnajdzie też prawdziwą miłość. 
Tekst z okładki








Autor: Michalina Olszańska
Język oryginalny: polski
Kategoria: Literatura piękna
Gatunek: fantasy
Forma: powieść
Rok pierwszego wydania: 2009
Liczba stron: 464



     Książka napisana przez młodziutką polską autorkę w wieku 15 lat. Jako, że dawno nie czytałam polskiej literatury z zapałem zabrałam się za czytanie. O zgrozo, na moje nieszczęście niezbyt dobrze na tym znów wyszłam. 
     Główna bohaterka - księżniczka Meihna, wychowana w dobrobycie, nie znająca ubóstwa nastolatka. Żyje ona w magicznej krainie zwanej Atlantydą. Bohaterka przez całą książkę bardzo irytująca, głupiutka i w ogóle nie ma pojęcia w jakim świecie żyje. Jednak gdy poznaje treść przepowiedni według której król oraz jego dwójka z trzech potomków ma zginąć, zdobywa się na "bohaterski" czyn i wyrusza w podróż, aby ocalić siebie, rodzinę i swe królestwo. Wydawałoby się to być banalne i tak jest niestety przedstawione wszystko w powieści...
     Historia ma w sobie wiele magii, dużo nierzeczywistych stworów oraz dziwnych zwrotów akcji. Jak dla mnie były momenty, które zupełnie nie były ze sobą spójne. W fabule występowały duże nieścisłości, dało się we znaki wiele luk, którymi autorka zdawała się nie przejmować. Zbyt wiele zaczętych wątków, które nie zostały należycie skończone. Książka ma w sobie jednak niewykorzystany potencjał. Niestety dość mocno da się odczuć, że jest to pierwsza książka wydana przez pisarkę i, że jest ona napisana w jej młodym, nastoletnim wieku... Momentami miałam wrażenie, że czytam pseudo filozoficzne wynurzenia gimnazjalistki, która pisząc tego "stworka" uczyła się do sprawdzianu z geografii... Owszem, niektóre opisy krajobrazu były dobrze opisane, miło się je w swojej głowie wyobrażało ale większość była po prostu zbyt naciągana. Ogólnie nie tylko opisy przyrody były nużące, ale większość opisów czegokolwiek była po prostu zbyt długa w stosunku do treści (tzw. przerost formy nad treścią), co dawało poczucie nijakości i niezdecydowania autorki. Kolejną sprawą wartą uwagi (bądź też nie) są bohaterowie. Tylko główna bohaterka, Meihna, miała jakikolwiek charakterek. Irytowała mnie niemiłosiernie, ale nie zmienia to faktu, że reszta postaci była dość płasko przedstawiona, niczym konkretnym się nie wyróżniała. Wszyscy poza nią byli nijacy. Pomimo, że dopiero dziś skończyłam czytać tą powieść, nie pamiętam dokładnie kto tam jeszcze występował...
     W wydaniu, które znalazło się w moich łapkach znalazłam wiele błędów, zarówno stylistycznych jak i literówek. Niby nic wielkiego ale utrudniało to, jak dla mnie, w dość znaczący sposób odbiór lektury. Kolejnym minusem jak dla mnie jest styl jakim napisana jest powieść. Jest on dość infantylny, raczej ubogi. Występuje również wiele powtórzeń, które zapełniły gdzieś z jedną piątą książki.
      Całe szczęście zakupiłam tą książkę w twardym wydaniu za jedyne 9.99zł w Biedronce. Dołączona była również do niej płyta CD z twórczością Pani Michaliny Olszańskiej. Osobiście po przeczytaniu książki boję się jej wysłuchać. Może kolejne powieści tej autorki (ponoć jeszcze stworzyła ich kilka), które zostaną wydane będą lepsze. Czy się po nie skuszę? Pozostanie to pod wielkim znakiem zapytania.
     Moja ocena: 3/10.

piątek, 18 stycznia 2013

'Forrest Gump' (Forrest Gump, 1994) - film






 
Historia życia Forresta, chłopca o niskim ilorazie inteligencji z niedowładem kończyn, który staje się miliarderem i bohaterem wojny w Wietnamie.








     Wiele osób polecało mi ten film. Każdy ze znajomych, który widział tą produkcję od razu kazał mi nadrabiać zaległości i ją obejrzeć. Wszyscy co widzieli ten film, strasznie się nim zachwycali, więc spodziewałam się czegoś spektakularnego. Niestety trochę się zawiodłam... 


"Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, na co trafisz."

     Film opowiada o niezbyt mądrym Forreście, który jednak wiele osiągnął w życiu mimo wielu przeciwności losu. Swoją historię główny bohater opowiada obcym ludziom siedząc na ławce przystanku autobusowego. Poprzez relacjonowanie historii ze swojego życia możemy się dowiedzieć wielu interesujących przeżyć jakie spotkały go w ciągu jego żywota. 
     Produkcja bardzo dobrze przedstawia wiarę w ludzi oraz ich możliwości. Można z niego wyciągnąć lekcję, że nie powinno się oceniać ludzi po pozorach. Zostało przedstawione wiele różnorodnych emocji, z którymi większość widzów może się utożsamić. Fabuła filmu daje wiele do myślenia, może niektórzy po obejrzeniu bardziej będą zastanawiać się nad swoim postępowaniem. 
     Scenariusz bardzo dobrze napisany. Większość filmu oglądałam z zapartym tchem. Jedyne co mi się nie podobało to element wojny. Film zawiera zarówno elementy komedii jak i dramatu ale nigdy nie pociągały mnie sceny podczas których ludzie się tłuką (jednak są filmy wojenne, które mi się podobają)... Kolejnym ważnym elementem godnym uwagi jest scenografia. Sądzę, że każde miejsce, każdy krajobraz został idealnie dobrany do filmu. Dzięki nim oglądanie tej produkcji stawało się przyjemniejsze. Również muzyka idealnie komponowała się w filmie. Nie była ona nachalna jednak nadawała nastrój, dopełniała całość. Są to niby drobne szczegóły, które jednak w dość dużej mierze wpływają na odbiór produkcji.
     Ważnym elementem filmu jest również gra aktorska. Aktorzy zostali bardzo dobrze dobrani do swoich ról. Bez Toma Hanksa (Forrest) oraz Robin Wright (Jenny) film prawdopodobnie nie zyskałby takiego rozgłosu. Oboje bardzo dobrze zagrali w tym filmie. Jednak sama postać Jenny była dla mnie bardzo irytująca. Nie wiem czemu, ale bardzo mnie ta 'baba' swoim charakterem wkurzała ;).
     Niezliczone plusy filmu nie zmieniają jednak faktu, że czuję pewien niedosyt. Wiele osób się zachwycało tym filmem, a dla mnie jest on po prostu bardzo dobry jednak bez żadnych fajerwerków... Może gdybym nie oglądała go z takim nastawieniem, że koniecznie ma mi się spodobać ocena filmu i ogólne wrażenie byłoby dużo lepsze.
     Moja ocena: 7/10

czwartek, 17 stycznia 2013

"Przechytrzyć Diabła. Sekret wolności i sukcesu" Napoleon Hill


PIEKIELNIE WCIĄGAJĄCA LEKTURA!
W 1929 r. Napoleon Hill wyjawił, że złamał Kod Diabła, zmuszając go do wyznania sekretów. Maszynopis, będący wynikiem tego odkrycia, okazał się być tak kontrowersyjny, że przez bardzo długi czas pozostawał w ukryciu. Dopiero siedemdziesiąt lat później został zręcznie opracowany przez Sharon Lechter z Fundacji Napoleona Hilla i wreszcie ujrzał światło dzienne. 
Książka ma charakter wywiadu z Diabłem. Hill skorzystał ze swojej legendarnej umiejętności docierania do źródła ludzkiego potencjału. Zdołał ustalić, że największe przeszkody jakie spotykasz realizując swoje osobiste cele to przede wszystkim lęk, złość i zazdrość. Właśnie one należą do arsenału samego Diabła. Te tajne metody kontroli mogą Cię zniszczyć, ale Hill odkrywa siedem praw dobra, które pozwolą Ci ostatecznie nad nimi zatriumfować i odnieść pełny sukces. 




Autor: Napoleon Hill
Tytuł oryginalny: Outwitting the Devil
Język oryginalny: angielski
Tłumacz: Oślizło Ryszard
Kategoria: Literatura popularnonaukowa
Gatunek: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Forma: poradnik
Rok pierwszego wydania: 2011
Rok pierwszego wydania polskiego: 2012

Wydawnictwo: Studio Astropsychologii
Liczba stron: 320



"Boicie się Diabła i nie chcecie zaufać swojemu Bogu; dlatego pozostaje wam tylko jedno źródło, z którego możecie czerpać uniwersalną moc, a jest nim ufność w potęgę własnego umysłu i korzystanie z niej."*

     Tymże cytatem pozwolę sobie rozpocząć recenzję książki Napoleona Hilla "Przechytrzyć Diabła. Sekret wolności i sukcesu", który idealnie prezentuje idee książki. Jest to kolejna pozycja psychologiczna, która trafiła w moje ręce. 
     Muszę przyznać, że początkowo dość sceptycznie podchodziłam do tej książki, bojąc się trochę, że będzie dużo prób natchnienia na religię. Nic bardziej mylnego! Pozycja napisana w formie wywiadu, przeprowadzonego przez autora z Diabłem, który kazał mówić do siebie "Wasza Królewska Mość". Nie było tutaj żadnych zbędnych, nachalnych komentarzy dotyczących religii, więc pozycja prawdopodobnie dobra również dla osób niewierzących. 
     Moim zdaniem pozycja daje trochę do myślenia. Na niektóre aspekty swojego życia, zachowania spojrzę inaczej dzięki tej książce. Na pewno część z rad w książce będę starała się wykorzystać w swoim życiu, chociażby ze względu na moje postanowienia noworoczne :P (głównie chodzi o podpunkt pierwszy: "wziąć się w garść"). 
     Sam wywiad z Diabłem można dość szybko przeczytać, w miarę szybko można przez całą pozycją przebrnąć, jeśli niektóre wstawki się ignoruje (patrz w minusach :)). Język dość przyjazny czytelnikowi, nie ma tutaj dziwnych wyrażeń, słów, których czytelnik mający mało wspólnego z psychologią miałby nie zrozumieć. 

     Cytat dotyczący miłości, o którym powinien pamiętać każdy zakochany :
"Miłość do czegokolwiek i kogokolwiek, (...), może stać się niebezpieczna. Miłość jest stanem umysłu, który przesłania rozsądek, osłabia siłę woli i czyni człowieka ślepym na fakty i prawdę." **

     Również chciałabym przedstawić kolejne cytaty, które dotyczą relacji międzyludzkich. Osobiście dużo dały mi one do myślenia. Zazwyczaj to ja chciałam być dla wszystkich miła i dogodzić innym nie zważając na to jaki wpływ na mnie mogą mieć te "znajomości"...  

"P: Zatem jaka relacja jest niewłaściwa?
O: Taka, która kogoś krzywdzi albo jest źródłem czyjejś niedoli lub nieszczęścia"***

"Człowiek powinien wybierać swoich przyjaciół z równą starannością, jak wybiera żywność, która odżywia jego ciało, zawsze mając na celu wiązanie się z ludźmi, u których dominują myśli pozytywne, przyjazne i harmonijne."****
     
     Żeby nie było tak kolorowo znajdzie się również kilka minusów... Jak dla mnie został tutaj przedstawiony dziwny podział na rozdziały. Dla mnie nie miały one większego sensu logicznego. Nie miały raczej one na celu w tym wypadku "pogrupowania" treści tematycznie, tylko "leciały jak chciały", przedstawiając nieadekwatne treści do tytułów rozdziałów... Kolejnym minusem tej książki są ciągłe komentarze Pani Sharon Letcher. Zamiast umieścić na koniec książki jej osobiste uwagi odnoszące się do treści, były one wplecione w ciąg książki. Mi osobiście bardzo przeszkadzało w płynnym czytaniu tej pozycji.
     Moja ocena: 7/10.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu: Studio Astropsychologii.
 


* Hill Napoleon, Przechytrzyć Diabła. Sekret wolności i sukcesu, Studio Astropsychologii, Białystok 2012, s. 175,
** Tamże, s. 192, 
*** Tamże, s. 259,
**** Tamże, s. 270.  
Related Posts with Thumbnails